BUJANOVAC, 6. jul 2019. (PČINJSKI 017 – PORTAL) – U okviru stranačkih aktivnosti razgovora sa građanima, Nenad Tasić, poverenik Saveta za obrazovanje, nauku i tehnološki razvoj Opštinskog odbora Srpske napredne stranke u Bujanovcu, govori o raspodeli sredstava sportskim klubovima u Opštini Bujanovac.
NESPORTSKI O PARAMA ZA SPORT
“Interesovanje građana za raspodelu sredstava sportskim klubovima i udruženjima usledilo je jer su klubovi iz bujanovačke opštine koji se takmiče u raznim sportskim granama i rangovima, s pravom zabrinuti jer ne mogu da planiraju nikakve aktivnosti, uplate registracije klubova i igrača, kotizacije, licenciranje trenera, učestvuju u ligama, takmičenjima… Dugo očekivani novac iz budžeta bez koga teško neko od njih može da opstane, još nije uplaćen.
Posle učešća na konkursu koji je raspisan 4. februara 2019. pojedini klubovi se razmišljaju da odustanu od takmičenja u ligama, mnogi su uveliko „zagazili“ u takmičenja, dovijajući se na razne načine da obezbede pare. Neki od njih su doslovce na ivici opstanka i sa dugovanjima.
Bilo je promena u Zakonu o sportu, 4. februara 2016. godine. Tebalo je da Opština Bujanovac još tada prilagodi konkurse i način odlučivanja sa tim promenama. Najvažnije pitanje je Sportski savez koji je trebalo da se formira u ranijem periodu, ali koji i dalje ne postoji. Predviđeno je da se novac klubovima uplaćuje preko njega. Građani pitaju zašto lokalna samouprava nije ispoštovala zakonsku obavezu i formirala do sada Sportski savez, jer bi se tada lakše i efikasnije mogle realizovati sportske aktivnosti.
Komisija je odluku donela tek 9. juna 2019. godine, sledilo je 8 dana za dostavljane žalbi klubova Opštinskom Veću, zatim odlučivanje po eventualnim žalbama. Odužiće se taj postupak, možda se i završe prvenstva, ako svi klubovi mogu i da izdrže do kraja na „časnu reč – platiću“!
Pojedinim klubovima Komisija je tražila potvrdu u kojoj su ligi učestvovali, dok pojedinim ne. Građani pitaju koliko klubova ima licenciranog operativnog trenera, sudiju najmanje opštinskog ranga, što je njihova obaveza na osnovu novog Zakona o sportu iz 2016. godine?! Koliko je klubova dobilo novac iz budžeta lokalne samouprave a nije se takmičilo u prethodnoj godini?! Ne postoji ni validan dokaz i evidencija pojedinih klubova o određenom broju igrača koji nisu registrovani kod nadležnih saveza, dok je na osnovu potrebne dokumentacije koja se podnosi uz prijavu potrebno dostaviti overene knjižice svakog igrača?!
Zašto ne postoje jasna i transparentna pravila, kategorizacija klubova i sportova, da bi klubovi mogli da znaju šta ih očekuje svake godine, da se potrude ili ne, da ispune uslove o finansiranju za narednu godinu?! Nekim klubovima koji se takmiče u istim ligama kao i prethodne godine je zakinut deo novca koji je Komisija odredila u prethodnoj 2018. godini, nekima pridodat, a troškovi su sve veći i veći.
Upravljanje javnim finansijama spada u najmanje javne poslove lokalne samouprave, u šta su su se građani i klubovi uverili tokom dugogodišnje prakse odlučivanja o trošenju budžetskih para. Osim što se na taj način ugrožava pravo građana na potpuno i istinito informisanje, ništa manje nisu ugrožena ni prava korisnika budžetskih sredstava umanjenjem pripadajućih finansijskih nadoknada, bez pravih objašnjenja i obrazloženja.
Lokalna vlast, po pravilu, u startu polazi od toga da zadovolji sve budžetske korisnike. Često su to i partijski „miljenici”, stranke koje su na vlasti i u fazi donošenja budžeta gledaju da svi budu namireni. Kako se budžet, najčešće, ne puni dovoljno, bar ne onako kako je planirano, u tom slučaju se biraju prioriteti. Problem je u tome što nije poznato ko određuje te prioritete, prema kojim kriterijumima, kada će i kome da se plati.
Bili smo svedoci odluka lokalne vlasti kojima je jednima zakinuto, a drugima dato, bez da je naveden argumentovan razlog. Pokušali smo da saznamo kako je raspodeljen novac namenjen za ovu oblast, ko je odlučivao o tome, na koji način i da li je eventualno, bilo nekih nepravilnosti?
Transparentnost i jasno postavljeni kriterijumi doprineli bi motivaciji pojedinih klubova da ispunjenjem tih kriterijuma, svojim radom, zalaganjem i sportskim uspesima budu bolje sagledani i obrnuto. Motivisalo bi i druge klubove da se u narednim godinama trude da imaju veća postignuća u sportskim takmičenjima.
Interesovanje građana za ovu temu je veliko. Ipak, nije izostala (pre)raspodela novca iz budžeta za vanredne sportske događaje i manifestacije, što je deo posla Komisije, pa se postavilo pitanje svrhe njenog postojanja i zakonitosti takvih odluka?! Poznato je da se pojedini klubovi ne takmiče uopšte, ili bar građani imaju takvih informacija, a dobijaju isto ili više sredstava, u zavisnosti od ranga takmičenja, od klubova koji se takmiče, imaju odlične rezultate, rade sa decom i svojevrsni su ,,ambasadori” opštine Bujanovac u Republici Srbiji i šire. Na osnovu navedenog gubi se ,,entuzijazam” pojedinaca s razlogom.
Zakonom o sportu je stvoren okvir za unapređenje transparentnosti finansiranja iz javnih fondova. U njemu stoji da „lokalna samouprava preko svojih organa/teritorijalnih sportskih saveza uređuje bliže uslove, kriterijume i način i postupak dodele sredstava iz budžeta jedinice lokalne samouprave“, dok „predlog godišnjeg programa i programa svojih članova za ostvarivanje potreba i interesa građana podnosi teritorijalni sportski savez jedinice lokalne samouprave“.
U evidenciji Sportskog saveza Srbije teritorijalni sportski savez za bujanovačku opštinu ne postoji. Savez bi između ostalog imao ulogu da pomaže klubovima koji evidentno imaju rezultate u tekućoj godini i obrnuto. Postojala bi bolja saradnja i zdrava konkurencija u pozitivnom smislu, kako klubova među sobom, tako i sa lokalnom samoupravom u vezi sa pitanjima iz njihove nadležnosti. Savez bi zastupao klubove u svim situacijama od značaja za unapređenje sporta“, rekao je Tasić.
Piše: Ivan Stojanović