Na našim prostorima vođen je veliki broj ratova. U 17. i 18.veku vođeno je nekoliko tzv. Austro-turskih ratova. Pošto su se ovi ratovi vodili najčešće na teritoriji gde žive Srbi, oni su uzimali učešće na strani hrišćana, tj. Austrije. Na to ih je terao i težak život pod turskom vlašću.
Austro-turski rat 1716-1718.godine vođen je uporedo sa Mletačko-turskim ratom 1714-1718.godine. Odredbama Karlovačkog mira iz 1699.godine, kojim je završen prethodni rat, Veneciji je pripao Peloponez (Moreja) i delovi Dalmacije. To nije odgovaralo Turskoj pa je 1714.godine napala Mletačku republiku. Uspela je da osvoji Moreju naredne 1715.godine, dok u Dalmaciji nije imala većih uspeha.
Pošto Mleci nisu mogli sami da se odbrane od Turaka, sklopili su savez sa Austrijom. Početkom 1716.godine turska vojska predvođena Damat-Ali pašom napala je Beograd, imala početne uspehe, prešla severno od Save i Dunava. Avgusta iste godine opsedali su Petrovaradinsku tvrđavu ali je pomoć stigla od Eugena Savojskog koji je bio vrhovni zapovednik austrijskih trupa u ovom ratu. On je samo nakon četiri sata borbe uspeo da razbije tursku opsadu. Imao je oko 2 000 poginulih boraca na svojoj strani a na turskoj je bilo oko 6 000. Među poginulim turskim vojnicima bio je i sam veliki vezir.
Sada austrijska vojska kreće u kontra napad, dolazi do Beograda, i 16.juna 1717.godine opseda Beograd. Novi veliki vezir Halil-paša sa svojom vojskom kreće iz Jedrena u pomoć braniocima Beograda. Turci su poraženi 16.avgusta a već narednog dana austrijska vojska ulazi u Beograd.
Ovakvo stanje na terenu primoralo je Turke da traže mir, koji će i biti potpisan 21.jula 1718.godine u Požarevcu. Najvažnije odredbe Požarevačkog mira bile su: Austrija je dobila Banat, deo Srema, deo Bosne i severnu Srbiju.
Ovaj mir bio je povoljan po Austriju, i tako će ostati do sledećeg austro-turskog rata 1737-1739.godine, koji je završen Beogradskim mirom, ali tada će Turska imati više uspeha.
Autor: Ivan Stojanović, prof. istorije
Foto: wikipedia